Od człowieka do człowieka
Wszawica kojarzy nam się z ubóstwem i życiem w brudzie, jednak wystarczy większe zbiorowisko ludzkie, np. przedszkole, żłobek, koszary wojskowe lub akademik, a wówczas droga szerzenia się wielu insektów staje otworem. Choroby pasożytnicze skóry przenoszą się głównie przez bezpośredni kontakt z osobą zarażoną, a także poprzez wspólne korzystanie z przedmiotów osobistych (szczotek, grzebieni, pościeli, ubrań). Oczywiście, chorobom tym sprzyjają niski status społeczny oraz brak higieny osobistej.
Jak wygląda życie wesz
Ludzi atakują 3 gatunki wesz – głowowa, odzieżowa oraz łonowa. Wszystkie one odżywiają się krwią, którą wysysają ze skóry człowieka za pomocą specjalnego aparatu gębowego. Samice składają kilkadziesiąt lepkich jaj (gnid), które przyczepione do włosów wyglądają jak małe blado- żółte kuleczki. Z gnid wylęgają się larwy podobnego osobników dorosłych i zaraz po wykluciu zaczynają ekspansję skóry. Wszy potrafią jedynie pełznąć po włosach, toteż zarażenie następuje jedynie poprzez bezpośredni kontakt dwóch osób (ocieranie ciałem lub głowami, czesanie się wspólnym grzebieniem, pożyczanie bielizny lub ubrań). Warto dodać, że wesz głowowa zasiedla jedynie skórę głowy, natomiast łonowa pasożytuje na wszystkich innych włosach ciała. Przenosi się najczęściej przez kontakty seksualne, a z okolic zewnętrznych narządów płciowych może rozprzestrzenić się na włosy brzucha, klatki piersiowej, brody a nawet rzęs. Po ukąszeniach pozostają niebieskie plamki na skórze.
Polecamy: Co czyha w surowym jedzeniu?
Wszy roznoszą groźne choroby
Samo kąsanie i wysysanie krwi przez wszy nie jest dla człowieka niczym niebezpiecznym. Obawa przez tymi insektami wiąże się z faktem, że mogą one przenosić szereg groźnych zarazków – bakterii tyfusu powrotnego i plamistego, dżumy czy gorączki okopowej.
Wstydliwy problem
Każdego roku w Polsce na wszawicę zapada kilka tysięcy osób, najczęściej dzieci. Rodzice wstydzą się opowiadać o tym problemie, gdyż uważają, że ich dziecko zostanie odrzucone przez rówieśników. Należy wiedzieć, że wszy łatwo przenoszą się między ludźmi, więc najbliższe otoczenie chorego powinno poddać się kuracji leczniczej.
Jak uniknąć wesz
Aby ustrzec się przed tą nieprzyjemną chorobą należy profilaktycznie przeprowadzać kontrolę włosów swych dzieci, zwłaszcza uczęszczających do przedszkola i szkoły. Także po powrocie swej pociechy z obozu lub kolonii warto obejrzeć skórę głowy. Ponadto należy unikać używania tych samych narzędzi lub ręczników w domu, przestrzec dziecko, aby nie pożyczało koleżankom gumek do włosów, grzebieni, szczotek, szalików ani czapek.
Leczenie wszawicy
Kiedy ktoś z naszego otoczenia zachoruje, leczenie polega na myciu głowy środkiem dezynfekującym w postaci szamponu dostępnego w aptekach bez recepty. Należy ściśle przestrzegać zaleceń producenta co do ilości myć i czasu trwania kuracji. Podobnie muszą postąpić inni domownicy, mieszkający wspólnie z chorym. Ponadto należy wyprać wszystkie ubrania oraz wyprasować pościel, ponieważ gnidy giną dopiero w wysokiej temperaturze.
Świerzb – swędzący problem
Świerzbem zarażamy się podobnie jak wszawicą – poprzez bezpośredni kontakt z osobą zarażoną. Chorobę tą wywołuje mikroskopijny pajęczak – świerzbowiec ludzki – który za cel bytowania obrał sobie ludzki naskórek. Pasożyt ten drąży korytarze w ludzkiej skórze odżywiając się komórkami naskórka. Samice składają w norkach jaja, z których wylegają się młode pasożyty i rozpoczynają nową kolonizację. Towarzyszy temu uporczywe swędzenie, a na skórze widoczne są ślady po zadrapaniach oraz grudkowa wysypka. Świerzbowce lubują się w miejscach ciepłych, toteż najczęściej wybierają skórę między palcami dłoni, zgięcia łokciowe i kolanowe, pachwiny i pośladki. Wysoka temperatura ożywia świerzbowce, toteż świąd staje się bardziej dokuczliwy nocą (pod ciepłą kołdrą) czy po kąpieli.
Polecamy: Groźne owsiki i glista ludzka
Przenoszenie choroby
Świerzb przenosi się poprzez bezpośredni kontakt z chorą osobą. Może to być stosunek płciowy, podanie ręki czy noszenie wspólnej bielizny, ubrań, rękawiczek albo spanie na jednej pościeli. Objawy chorobowe pojawiają się dopiero 3-4 tygodnie po zarażeniu się świerzbowcami. Leczenie inwazji tych pasożytów polega na stosowaniu maści lub płynów dostępnych bez recepty. Profilaktycznej kuracji powinny poddać się również osoby z najbliższego otoczenia chorego, zaś pościel i ubrania należy wyprać i wyprasować.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!